Hüzne gark oldu topraklar
Bu acıya dayanılmaz
Sarardı soldu yapraklar
Bu acıya dayanılmaz

On iki yiğit evlâdı...
Vatanlarıydı muradı
Gönülde yaşasın adı
Bu acıya dayanılmaz

Hanelere ateş düştü
Hüzün birdi, bini aştı
Acı, yürekleri eşti
Bu acıya dayanılmaz

Ağlasın ülkem, ağlasın!
Millet karalar bağlasın
Keder yüreği dağlasın
Bu acıya dayanılmaz

Dağ üstüne dağlar göçtü
Cennet, kapısını açtı
Şahadet şerbeti içti
Bu acıya dayanılmaz

Bu temmuzun sıcağında...
Yiğit, vatan kucağında
Yurdun dört bir bucağında
Bu acıya dayanılmaz

Kor düştüğü yeri yaktı
Gözden kanlı yaşlar aktı
Canlar son kez selâm çaktı
Bu acıya dayanılmaz

Yurda bedel oldu canlar
Bayrağa renk verdi kanlar
Ayrılığı çeken anlar
Bu acıya dayanılmaz

Bu millet asker millettir
Duruşumuz daim nettir
Her can toprağa senettir
Bu acıya dayanılmaz

Mağara ağzın kapansın!
Yüreğimizde çıbansın
Senin de yüreğin yansın!
Bu acıya dayanılmaz

Daha geçmedi bir sene
Bayraklar asıldı yine
Bir kez daha döndük düne
Bu acıya dayanılmaz

Memleket baş tacımızdır
Bu kaçıncı acımızdır?
Yanan yine içimizdir
Bu acıya dayanılmaz

M. NİHAT MALKOÇ