Bir insan tanıdım dur durak bilmeyen
Hep hayrı, hep güzeli insanlara bildiren
Allah için çektiği “hak” sancısı dinmeyen
Şimdi bu insan yaşıyor hafızalarda…

Ne olursa olsun “Hallederiz” derdi
Ne yapar ne eder üstesinden gelirdi
Bu haliyle ne güzel bir ders verirdi
Şimdi bu gayret kaldı hafızalarda…

Hayattayken hep hakka davet ederdi
Gece gündüz demeden hizmet ederdi
Her zaman, her halde tebessüm ederdi
Şimdi bu çehre kaldı hafızalarda…

Bir akşam yine bir hizmete gitmişti
Allah ve Kur’an’ı yine ders eylemişti
Ama o gece evine dönememişti
Şimdi bu hüzün kaldı hafızalarda…

Onu Güzel Yaratan böyle takdir eylemiş
O Güzel, bu güzele başka güzellik dilemiş
Huzuruna alarak onu vuslata erdirmiş
Şimdi bu dualar kaldı hafızalarda…

Müslüman yaşantısıyla ders verendir,
Ölümüyle de bunu izah edebilendir
Senin vefatın da, elhak bize ibrettir
Şimdi bu hakikat kaldı hafızalarda…

Ey Allah’ım! Sensin Aziz, Hakîm olan!
Veren Sen olduğun gibi yine Sensin alan
Aksın artık gönüllere çağlayan misali Kur’an
Şimdi bu temenni kaldı hafızalarda…

Temel Ağabey’in hakka gidişinin ardından
Gözlerde nem var ama ruhlarda bir heyecan
Ölümün de hizmet ediyor ey talebe-i Kur’an!
Şimdi bu güzellik kaldı hafızalarda…

İkram Arslan
01.11.2008