0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
133
Okunma
Dünya tutmuş kollarımdan bırakmıyor beni
Ruhum cimrileşmiş epey tek sanıp kendini
Dönemiyorum yüzümü doğruya
Kör ediyor adeta öğle vakti bir güneş gibi
Çamura saplanıp kalmış eski püskü bir araba
Ya da ölümünü bekleyen bir hasta misaliyim
Hatırlanacak çok şeyi unuttum
Kalıcı değilim mesela burada sadece misafirim
Hiç düşünmedim ne yaptığımı ne olacağını sonumun
Nasıl da kaybetmişim anlayamadan yolumu
Bir kelebek gibi kaçıyorken hakikat benden
Yeniden doğmam gerek zaman daha da akıp geçmeden
Unutma ki sen her şey belli her günün yazılı
Bak yeni bir yolcu geliyor mezarı çoktan kazılı
Uzak gördüklerin sana senden de yakın
Bu diyarda kaybolup da gerçek evini yakma sakın
