11
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
309
Okunma
Bu dizeler, yalnızca bir şiir değil; aynı zamanda bir hafıza halkasıdır.
Her biri, karanlığa karşı yakılan bir mum…
Bu şiirin etrafında sessizce oturup düşünmek gerek;
çünkü “33 idik”, sadece bir sayı değil,
bir toplumun en karanlık aynasıdır.
Unutmamak, unutturmamak için:
Bu şiir “bir yangının külleri arasından konuşanların halkası”dır.
Ve her okuyana şu çağrıyı fısıldar:
“Bizi yakarak susturduklarını sandılar.
Oysa şimdi hepimiz bir şiirdeyiz.
Ve bu şiir, dumanı tüten bir bellektir.”
.
(Madımak’ta Yaşamı Elinden Alınan 33 Can İçin)
1. Metin Altıok
Şiirlerim küller içinde kaldı,
Ben sözüyle yakılan bir şairdim.
2. Behçet Aysan
“Halktan yana” dedim,
Kalemim yangınlarda sustu.
3. Asım Bezirci
Kitaplara ömrümü verdim,
Yangında satır satır yandım.
4. Nesimi Çimen
Sazımla bin yıl konuştum,
Saz sustu, söz tutuştu.
5. Hasret Gültekin
Gençtim, sazdım, umuttum,
Türkülerim yangına sarındı.
6. Muhlis Akarsu
Bir nefeslik aşkı, barışı söyledim,
Ateşte harf harf yok oldum.
7. Muhibe Akarsu
Eşimin yanında yandım,
Bir sevda da orada sustu.
8. Uğur Kaynar
Yazdım, düşündüm,
Yanmak gelmedi aklıma.
9. Mehmet Atay
Birlikte geldik, birlikte yandık,
Şahit oldum insanın zulmüne.
10. Hürriyet Aksoy
Alevin içinden geçerken
Sustum... annem kaldı geride.
11. Serkan Doğan
Henüz 19 yaşındaydım,
Benim gidecek çok yolum vardı.
12. Murat Ellik
Alev aldı gençliğim,
İsmimi rüzgâra fısıldadım.
13. Serdar Doğan
Kardeşimle birlikte yandım,
İki can, tek kader.
14. Handan Metin
Kadındım, öğrenciydim, düş sahibiydim,
Bir otelin içinde geleceğim silindi.
15. Menekşe Kaya
İlk kez sahneye çıkacaktım,
Perde hiç açılmadı.
16. Gülsüm Karababa
Bir türküye başlamıştım,
Yangınla bitti dize.
17. Eren Akyol
Yüzümde güneş vardı,
Dumanla karardı çocukluğum.
18. Asaf Koçak
Karikatür çizdim,
Bir çizgiyle yok ettiler beni.
19. Koray Kaya
On yaşındaydım...
Otel değil, bir cehennemdi bana dünya.
20. İnci Türk
Kadın sesiydim,
Sustum, yanarak sustum.
21. Yeşim Özkan
Aydınlık ararken
Ateşle kuşatıldım.
22. Belkıs Çakır
Gülerek geldim,
Kül olarak döndüm.
23. Arif Sağlam
Bir fotoğraf karesinde kaldım,
Gerisi karanlık bir haberdi.
24. Ahmet Öztürk
“Ben geldim” dedim,
Dönemedim.
25. Edibe Sulari
Anadolu’nun sesi bendim,
Şimdi sessizlik benimle anılıyor.
26. Sait Metin
Sesimi duyan olmadı,
Alevler sardığında yüreğimi.
27. Carina Cuanna (Hollanda)
Yabancıydım ama yandım sizlerle,
İnsanlık dilinde ortak oldum acıya.
28. Özlem Duygu Aydemir
Gençliğim yangına yazıldı,
Bir tebessüm bile kurtaramadı beni.
29. Altan Dede
Kültüre hizmet ettim,
Kültürün ortasında yakıldım.
30. Sehergül Ateş
Adım bile yangın gibi...
Ateşte geçti son nefesim.
31. Mehmet Z. Tekin
Kalemim vardı yanımda,
Yangına not düşemeden yitip gittim.
32. Necla Özkan
Gözümde umut vardı,
Dumanla doldu içim, ruhum.
33. Yasemin Sivri
Kardeşlik için geldim,
Küllerle döndü adım.
*
Ve şimdi hep birlikte,
Biz 33 idik...
Şimdi her birimiz bir dize,
Her dize bir yara,
Her yara bir ses,
Ve her ses,
Unutma! diyor sana...
Ferdaca
Sonsöz
Madımak, sadece bir otelin adı değildi.
Orada, insanın insana kıydığı yerin adıdır şimdi.
Bir halkın, bir kültürün, bir düsuncenin üzerine çöken dumanın adıdır.
Ve orada yitirilen her can
bir daha yakılmasın diye
bize bırakılmış sessiz bir emanettir.
Bu şiir,
unutuşa karşı dizilmiş 33 ismin ağıdıdır.
Her dizesi, yalnızca yanan bir canı değil,
aynı zamanda insanlığın kararan vicdanını da anımsatır.
Biz 33 kişiyi yitirdik,
ama onları öldüren ateş hâlâ sorgulanmadı.
Ve biz sustukça,
o alevler başka sokaklara da yürür.
O yüzden bu şiir susmasın.
Bu şiir, her 2 Temmuz’da
sadece bir matem değil
aynı zamanda bir vicdan yoklaması olsun.
Unutan kaybeder.
Unutan tekrar eder.
5.0
100% (16)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz