Ben seni özlerken kendi içimde kayboldum..
Özlemenin verdiği acıyı anlayabilseydin derman olurdun şu yüreğime..
Ne fırtınalar atlattımda, seni özlemeyi atlatamadım.
Kasıp kavurdu gönül hicranımı benim..
Seni unutabilmek için herşeyi yaptım.
Hatta yüzünü hafızamdan silmeyi bile denedim.
Ama seni istemsiz hatırlatan Üsküdar’dan vazgeçemedim.
Orayıda seni sevdiğim kadar seviyorum.
Ne zaman oraya gitsem boğazım hasretinden düğümleniyor.
Öyle baştan aşağı sana özlem doluyum..
Ahh hiçbir zaman anlayamadınki beni..
Sana bakarken mutluluk gözlerimden okunuyordu.
Göremedin görmedin görmek istemedin..
Sana baktığım gibi bakmadın bana hiç..
Oysa ne çok istedim sana baktığım gibi bakmanı..
Beni sensiz yarım bıraktın başa çıkamadığım özlemin içinde..
Bak işte seni özlerken kayboldum..
Ne kendimi bulabiliyorum nede kendime gelebiliyorum..
Çünkü ben en çok sende kayboldum..
Gel bul beni..
Yazar Zümra ( 1.6.2025 )