Yüceler Yücesi êy Kadîr Mevlâm,
Niyâzım Sana’dır yâ Perverdigâr.
Şüphesiz hak dîndir katından İslâm,
Lütfunla berrâktır meczûb dilfigâr.


Yadlama kulunu ulvî kapıdan,
Gidecek gayrısı mı var hakîrin?
Medar bulamaz ki uhrâ yapıdan,
Keyhânın gamından, bîzâr fakîrin.


Yâ Feyyâz-ı Mutlak, nerey varayım?
Alâk’da, “İkrâ”yla muhâtâbınım.
Senden gayrı nerde medet arayım?
İkrârla mehtâbın, âfitâbınım.


Hayr eyle encâmı, êy Hakk-ı Yezdân,
"İyyâ Ke" derken tüm moleküllerim.
Şer etme fercâmı, yâ Rabb-i Subhân,
Nârin râyihalar saçsın güllerim.


Ahd-u peymân fermân, el-hâk yâ Kahhâr,
Vacib’ul Vücûd’a, abd afif gerek,
Ahde vefâ dermân, filvâk’ yâ Gaffâr,
Yol uzun, yol çetin, yük hafif gerek.


Pîş-i Celâlinde süzülür Felek,
Vahdet-i Zâtına şâhit mi lâzım?!
Hamd-u senâdadır ol cümle Melek,
Mâlik-i Yevmiddîn... Cenâb-ı Nâzım.


Usta kaleme teşekkürlerimle...


Sıyrılsın gönlümden hevâ, tâğûtlar,
Rızânla tecellî bulsun vuslatım.
Nice aşk ehline mest hâl mûtlar,
Zikrinde sarhoşum, Sen’le izzâtım....
Mesut Tütüncüler



Kadîr Mevlâ: Kudret ve kuvvet sâhibi, koruyup, gözeten.
Perverdigâr: Sâhip, eğiten.
Feyyâz-ı Mutlak: Mutlak ve sonsuz feyiz ve bolluk sâhibi.
Hakk-ı Yezdân: İyiliğin hakkını veren.
Rabb-i Sübhân: Her tür noksan sıfatlardan münezzeh olarak besleyen, yetiştiren, terbiye eden.
Kahhâr: Ziyâdesiyle kahreden, her şeyi ve her istediğini yapmakta muktedir olan.
Vâcib’ul Vücûd: Yokluğu mümkün olmayan Allah. Vücûdu mutlak vûr olan. Ezelî ve ebedî.
Gaffâr: Kusûrları örten, suçları bağışlayan.
Pîş-i Celâli: Nihâî derecede büyüklüğünün huzûrunda.
Vahdet-i Zâtı: Bir ve tek olan müte’aline.
Mâlik-i Yevmiddîn: Hiçbir kişinin hiçbir kişiye fayda sağlayamayacağı,
yargının ve hükmün yalnızca Allâh’a âit olacağı dîn gününün, hesâb gününün sâhibi.
Cenâb-ı Nâzım: Mu’teber ve mümtâz zât-ı şahânesiyle düzenleyen tanzîm eden.