Ayrılık acısı sardı dört yanımı, yüreğim hasta
Gezdiklerin evlenmiyor seninle be yosma
Gözlerime bak da konuş, bu kaçıncı susma
Nispet ediyorsun hep, tuz gösterene koşma

Geze geze bitmedi o sokaklar, Ankara dar gelir
Tenhalarda, parklarda tofaşçılara öpücük verir
Seni izleyen ergen abazalar sabun gibi erir
Eğlenilecek kızsın yavrum, bunu herkes bilir

Sevdim demek kolay, dillerde hep oyuncak ettiniz
Bir filtre kahveye kandınız, kafelere gittiniz
Gecenin sonunda herkes yolunu çizdi, bittiniz
Paralar tükenince başka kollara gittiniz

Aydın Benli yazar seni satır satır, mısralara kazır
Evlenmeyecekler kızım, zor olan oyunu bozar
Eskort oluyorsun, düşme piyasaya azar azar
Kader böyle yazdı, ayrılık cano mertliği bozar

Gülüşlerin sahte hep, sözlerin reklam gibi geçer
Yalandan sevgilerle dolmuş ortam, yüzün bile seçer
Fiyakalı story’ler, geçici hevesle yanar içi
Ama gönül defterinde yoksun artık, bu kesin bilgi

Sadece ben değil, herkes aynı görüşte bu sokakta
Aynaya bak da gör kendini, o maske var suratta
Aşka değil de menfaate yürüdün, tofaşlar otoparkta
İlk durakta indin, tren bile seni almadı durakta

Dostlar da anladı seni, fark ettik biz de gerçeği
Sen kaybolmuşsun, biz yazıyoruz şimdi senin çerçeveni
Bir zamanlar sevdaydın, şimdi kaldın yara gibi
Tarihe düştün, kızım, kalmadı hiç ar damarı gibi

Kaç yürek daha yakacaksın? Bu kaçıncı kandırış?
Sokaklar da tanıyor seni, her köşe bir tanıklık
Güzellik bir yerde biter, karakterdir asıl kazanç
Ama sen pazara düştün, yok senden artık inanç
AYDIN BENLİ