Unuturum diyorum belki de unutamam
Şu bitmez gecelerin çığlığında ben varım
Çok sürmez bu varlığım kaybolurum tastamam
Koskoca kainatın içinde benler yarım

Kirpikler birbirine yastık yüzüme diken
Nasıl da tükenirmiş insan böyle doluyken
Çıkmayan sokaklara güneş doğacak derken
Koskoca bir yalnızlık emekten sonra karım

Ektiğimi biçemem tüm tarlalar mı çorak
Nankörlüğe çıkıyor vardığım her bir durak
Yol almaktır hedefim olsa da oturarak
Koskoca yüreğimde yol arkadaşım harım

Azcık düşünse akıl herkesin sonu toprak
Sonunda mutlak düşer yeşil de olsa yaprak
Gidenler ne götürdü şöyle etrafına bak
Koskoca dostluğuma çok oldu zulümkarım

Bir har içimde nefes bedenim yalım yalım
Yağmurlar dindiremez ağrılar oldu salım
Hayli vakitsiz soldu yeşillerim allarım
Koskoca şu dünyada karşıma çıkan zalım

Unuturum dedim ya unutmak hayli zormuş
Oylum oylum yanmanın sonunda kalan kormuş
Bilsen şu zalım felek beni ne kadar yormuş
Koskoca şu dünyada benim kaderim zarım


29 _haziran pazar ANTALYA
Meryem Uraz ( MERYEMCE )