1
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
233
Okunma
Eylül’ün açan çiçeklerinin
Kokusu sarmıştı dört bir yanı
Uzaktan yürüyüp geçti
Yaklaşmadı bile
Adıma kırmızı elma dedi
Sormadı bile
Uzaktan aşk deyip geçti
Tanımadı bile
Uzaktan taze çiçeklerimin
Kokusunu bile alamazken
Bunu aşk sandı
Beni de küçük kırmızı bir elma
Ben nar ağacıydım oysa
Her sabah kollarımı
Gökyüzüne biraz daha uzatırdım
Dallarımı kıramazdı kimse
İçimde yakuttan gizli bir cevher
Sert, güçlü bir tutku vardı
Sonra bir ses duydum yakınımda
Bir yerlerde
Bu narın alacasını ben yedim
Ellerim yüzümden kırmızı
Bu renk neyin sembolüydü?
Buna aşk dersen ne âlâ!
5.0
100% (2)
Cevap Yaz