Sevgi barış derken kutlu erekler
Bazen hiç uğruna, sürmüş sürekler
Vicdan fukarası katil yürekler
Nice evlatları yetim bırakmış

Vicdan fukarası katillerin yüreklerinde insanlığın son düğmesi kopmuş,
korkulan olmuş, nice evlatlar yetim kalmıştır. Sevgiye, vicdana, vefaya,
şefkate eli değmeyen insan beş para etmez. Dünyanın neresinde olursa olsun ve her kim olursa olsun canlara kıyanları, insanlığı katleden yaratıkları şiddetle kınıyorum. Şüphe yok ki, insanlar küçüldükçe ölümler ve zulümler büyüyor. Kirli ateşte ki cezvede kahve
gibidir insan, taşırmamakta lazım. // Ne içimde ki sokaklara sığabildim
ne de dışarıdaki dünyaya. Sebahattin ALİ//
Acı gerçeklerin anlatımı zordur ama duyarlı kalem şiirselliği gerçekleştirmiş ve konudan kopmadan sonuna kadar götürmüş.
Tebriklerimle. Saygıyla.

Hayat göz açıp kapayana kadar geçip giderken, insanlar birbirine umut, sevgi ve destek olabilecekken bu savaşlar kin ve düşmanlıkları kabul edebilmek çok zor…
Belki de her insanın içinde biraz korku, biraz hırs ve çokça anlayışsızlık var. Kimileri geçmişten gelen yaralarını bugüne taşıyor kimileri iktidar güç uğruna kardeşliği unutuyor.Ama sizin gibi bunu sorgulayan yürekler oldukça bu karanlık duvarlar elbette çatlamaya başlayacak Bahri Bey.
Kaleminize duyarlı gönlünüze sağlık, bu kadar güçlü ve içten dizelerinizin güne gelmesini dileyerek umutla aydınlık güzel yarınlara…

Sitemler eşliğinde muhteşem bir şiir.Sorgulamsı harika.Düny halkları Adem'den bu yana kardeş.Kardeş kardeşe yapıyor bu kötülüğü , yalan dünyanın zenginliklerinden faydalanmak için.Tekrarı olmayan zamanı nasıl da hunharca harcıyor insanoğlu. Düşündüren felsefi yönü ağır basan bir paylaşım.Suçlu hepimiz.Dünyanın başını döndürdük yaptıklarımızla.Üstadı selamlıyorum.Sağlıcakla.Saygıyla.