Ölüm tokatını vurmaya görsün ,
Uykudan uyan aptal sen körmüsün...?
Dağlar , taşlar inler ölüm uykusu ,
Ne ağa ne paşa ne zengin bilir ,
Bir top beze gider.. şanın -şöhretin,,,
Pişmanlık fayda etmez son nefeste...
Tanıyan , tanımayan söz edermiş...!
Yalancılar ağlarmış..cesetinde ,
Mal-mülk-miras bölermiş yakınların .
Üç gün sonra.. unuturlarmış seni....?
Yıkarken...pamuk tıkarlar popona..
Bir parça pamuk’tur bütün servetin..
Bu nefis bu aç gözlülük neden ki....?
Toplanırmış herkes ; hesap gününde...
Ak koyun , kara koyun belli olur ,
Hak yolunda yürüyen kurtulurmuş...!
Hesabın görülür mezar taşında .
Herşey susar... azaların konuşur...
Yaptığın..ettiğin rahmet katında...?
Firavun gibi...azametin nerde...?
Nice krallar diz çökmüş ölüme...
Hani ...senin ölümsüzlüğün nerde...?
Ölüm uykusunda..kazık gibisin ,
Bir sivrisineğe gücün yetmezken...
Övünüp , övünüp saçın tararken...
Nefsine aynalar yetmez.. bakarken ,
Cebini şişirip te doldururken ,
Bir lokma ekmeği kimseye vernez ,
Komşu haklarını sen görmezmisin...?
Hakkın..adaleti vurur boynuna ,
zincirler vurulur burnun ucuna,,,
Adalet olmadan....hakka varılmaz ,
Feryadın boşadır...mahşer gününde....![

ON BİR HECE VEZNİYLE YAZILMIŞTIR.