Tadını unuttuğum paslı kelimeler
Dilimi tırmalıyor da bir adını diyemiyor.
Küfrediyor imbikten akan suyum da
Uslamıyor nankörü abdestin söz aydınlığı
Nerede yitirdiğimi arayıp duruyorum yoksa başak diplerinde mi
Bu çağanozda erik gevreği lezzet ipleri
Dolanmış kızların rimellerine de
Akıyor durmadan ,durmadan pörsümüş imanaltlarına
Ben unuttuğum paslı kelimelerle tetanoz oluyorum.
Ciğerimde sabah sabah Clostridium tetani sporlarıyla
İyileşmiyor senin elinle deşilip batırılan bu yokluk sancısı
Ağrıyor gecenin en utangaç saatlerinde.
Kaburgama kadar inen tecelliye göz süzerken kudumzen inliyor sızlayan elleriyle.
Fasıl arası bu cayma yaşamaktan,
annemin merhemi olsa sarsam şimdi sarılsam
Kör dilenciye, nasırlı kalaycıya bağışlanan ne varsa gözüm kaldı.
Mecburi acziyetlerimi omuzlamak yormadı da
Sana kendimi taşıyıp durmam coğrafyadan coğrafyaya.
Zincire vurulmuş hazlarımızla kafesinden sızlayan
Gizli bir yanı kalsın bu işretin
Fazla ayan olmasın bezgin lülelerde soluklanan efkârımız.
Kovuldum nihayetinde , bir arşın kürsüsünde kısılan evvabin makamına,
af dilerim affet.