16
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
420
Okunma

Bu şiir, yalnızca kemiklerden söz etmez; insanın en temel ihtiyacı olan dayanışmadan, korunmadan ve kırılmamaktan söz eder.
Her birey bir eklem gibidir; bağlandığı yer kadar güçlü, koparıldığı kadar kırılgandır.
Bir beden gibi toplum da ancak parçaları bir arada tutarak ayakta kalabilir.
Tutulmazsa düşer, taşınmazsa dağılır, korunmazsa çözülür.
O yüzden seslenir bu sistem:
Beni bak, bana tutun, beni kırma bu defa.
Bir sistem, uca doğru ekleme gidiliyor,
Bana bak, bana tutun, beni kırma bu defa.
İçinde bilgi, deneyim depo ediliyor,
Bana bak, bana tutun, beni kırma bu defa.
Herkesi sıkı bağla birbirine bağlamış,
Sarıp sarmaladıkça mukavemet sağlamış,
Kıkırdak sınır çekip sürtüşmeden yağlamış.
Bana bak, bana tutun, beni kırma bu defa.
Güçlendikçe hareket kazanıp dik duruyor,
Tüm organları darbelere karşı koruyor,
İradeler sistemi tuttukça uyarıyor,
Bana bak, bana tutun, beni kırma bu defa.
Hayal kırıklıkları arada yaşanırken,
Afetler ve savaşlar deneyimle kaynarken,
Romatizmalar bulup eklem zorla oynarken,
Bana bak, bana tutun, beni kırma bu defa.
Milli destek aksarsa fizik tedavi destek,
Kriz yönetebilen ortopedist de gerek.
Bu sistem ben merkezli oldukça neme gerek;
Beni tut, beni taşı, beni koru bu defa.
Mesut TÜTÜNCÜLER-25.06.2025-DENİZLİ
5.0
100% (28)