Sen kafaya koymuşsun terkedip de gitmeyi
Ne dedim birden bire çığlık bastın Ayla
Benden bekleme boyun büküpde yalvarmayı
Sebepsizce yüzüme kin nefet kustun Ayla

Hani söz vermiştik biz o nikah masasında
Ayrılık mı yazıyor bilmem gönül yasasında
Gideceğin ta baştan belliydi esasında
Bunca yıl ne bekledin ne idi kastın Ayla

Benle oyun oynadın verdiğin sözler yalan
Demek gizliden gizli ye yapıyormuşsun plan
Koynumda beslediğim zehirli kobra yılan
Olmana gerek varmı bağları kestin Ayla

Geri dönüş olmasın kabullenemem gayri
İkimizin dünyası bundan sonra hep ayrı
Olmaz ikimize de bu evliliğin hayrı
Söz senin deli poyraz misali estin Ayla

Sen aslını haykırdın aslında özün buydu
Mahremiyet kalmadı ki sağır sultan duydu
Ele ne gerek senden olanlar seni soydu
Haksız tavırlarınla çıkarsın üstün Ayla

Kendi düşen ağlamaz karar benim kararım
Sensizlikten pişmanlık duyup olsa zararım
Gittikten sonra seni ne arar ne sorarım
Güldürdün kendine şu eşinen dostun Ayla

Gayretli’nin gölgesi bile zulümdü sana
Göz koymuşsun üç günlük yaşantıma cana
Sığmadım sığdırmadın dünya denen şu hana
Garip halime bakıp öylece sustun Ayla

İzzet GAYRETLİ
T.R. 02. 05.2006