Şu yalan dünya denen geçiyor şuursuzca
Silkelenip kendine gelmedi İnsanoğlu
Hakikate köroldu her sözü fütursuzca
Cehenneme koşuyor dört nala İnsanoğlu

Maziden paye biçip takınmadı gerçeği
Kibri örselendikçe dara sürdü ölçeği
Dün tezat bugün fesat bağ bahçede çiçeği
Tarumar edip durdu doymadı İnsanoğlu

Yel değdi kuyruğuna kattı tozu dumana
Pay almadı Nasih’ten el basmadı Kur’an a
Şimdi sahih avazı duyursa yana yana
Gerçeği sağır etti duymuyor İnsanoğlu

Kinlenmiş bir guruhun ödünde maşa oldu
Hangi doğruyu acep işin ehline sordu
Düşmanla aynı safta kavline pusu kurdu
Tövbe edip aslına dönmedi İnsanoğlu

Ünsüz Şair TURABOĞLU
Yavuz Sultan Öztürk

Meyzem...
Diken oldu dillerde her bir duanın aşı
Ayaz kaldı merhamet, çatladı sevda taşı
Ne can bildi cananı ne kalpte kaldı yaşı
Aşkı da heves gibi sanıyor İnsanoğlu

Teşekkkür ederim Şaire kalemdaşıma..