Hangi yöne dönsem orada sevdan
Kaçmak istiyorum kaçamıyorum
Pençesine aldı beni el vedan
Kanadımı kırdı uçamıyorum


İçimde kapanmaz yüzlerce yara
Yoruldu şiirler bez sara sara
Mahyasız şairim sözü fukara
Gönül sayfasını açamıyorum


Geç kaldı vuslata gönül trenim
Sarsıldı inancım aşka güvenim
Bahse konu olan o Mecnun benim
Kimselere neşe saçamıyorum


Zehir mi bilmem ki deli bal mıydın
Söğütün köküne düşman dal mıydın
Güvercin bakışlı bir kartal mıydın
Hangisi gözlerin, seçemiyorum


Şimdi pervazımda yalnızlık uyur
Her emre amade aşığım buyur
Gözlerim aç kalsın gönlümü doyur
Sensiz bir yudum su içemiyorum


Ne varsa kopardı ne varsa aldı
Yemyeşil renklerim "Yeşime"çaldı
Gülen gözlerime ağlamak kaldı
Hasretine kefen biçemiyorum


Ağlayan çocuğum hala ardından
Ağır darbe yedi gönlüm gardından
Ümidimi kesip gönül yurdundan
Göçmek istiyorum göçemiyorum



Yaprak umudunu kesti dallardan
Bir ben yorulmadım geçen yıllardan
yasalı yok diye kaçak yollardan
Hudutsuz sevdandan geçemiyorum