Bakma sana şiirler yazdığıma
Şair filan değilim ben
Sevdanın yarım kalmış baharında
Boynu bükük çiçekler topluyorum sadece
Ömrü, saadetimden uzun kelebekleri izliyorum öylece
Ve bekliyorum sessizce
Kulağıma eğilip bir şeyler fısıldamanı
Söz geçmeyen gönlümü uzaklara alıp götürmeni.
O kadar istiyorum ki
Her şeyi bırakıp, içimde senle yeşeren bahçemizde gezinmeyi
Söyledim sana
Şair filan değilim ben
Hüzün sokağının dilenciliği neyime yetmez
Ayrılığın kurşun kadar ağır olduğu şu pazarda
Kim bir dirhem gam alsın
Sensizliğin en büyük kıyamet olduğunu
Aşksızlara kim anlatsın
Tespihimin imamesi kopmuş kederinden
Bu derdimi senden başka kim anlasın
Söyledim sana
Şair filan değilim ben
Seni satırlara fısıldamamı
Şiir sanıyorlar sadece
Hak veriyorum
Çünkü onlar romanlardan tanıdı Leylayı
Seni görmeden koydular Mecnunun adını
Oysa bilselerdi seni
Benim şair değil Mecnun olduğumu söylerlerdi