10
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
418
Okunma
Bazı şiirler vardır, kelimelerden çok suskunluklarla yazılır. “Beklemek mi, Susmak mı?” böylesi bir şiirdir. Her dizesi,
zamana karşı direnen bir sabrı işler.
Sevda,
ya bir rüzgâr gibi esip geçer
ya da bir taş gibi
içinde ağırlaşır.
Peki aşkı büyüten nedir?
Bekleyişin
sonsuzluğu mu,
yoksa susmanın
derinliği mi?
Ben seni bekledim,
her gelişinde gitmeni bilen
bir dua gibi.
Adını anmadım,
çünkü her harfini
sustum içimde.
Zaman geçti,
takvim değil
gözlerimdeki
kırışıklık tanıdı seni.
Ne bir ses,
ne bir iz…
Ama yüreğime gidişin
sanki bin kez
geliş gibiydi.
Aşk
mı büyüdü bende?
Belki de ben,
aşkın susan hâli oldum,
bir ömür
konuşmadan
seni bekledim.
5.0
100% (15)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
