Saygıdeğer Ustam,
Merhaba Efkan Bey,

“Gidersen Giderim” şiiriniz, ayrılığın yalnızca bir gitme eylemi değil; içe dönük bir göç, bir iç yangın ve suskun bir vedalaşma olduğunu şiirce anlatan nadide metinlerden biri.

Her dize, okurun kalbine usulca sokulan ama yerleşti mi bir daha çıkmayan birer sızı gibi…
Ola ki bir gün çekip giderse sevda, şair de ardından tüm kelimelerini sürgüne gönderiyor.
Ama ne hiddetle, ne de isyanla...
Bir bilge sessizliğiyle, bir gururlu vedayla...

Merak etme , yanımda olmasan bile ,her halini hissederim..
dediğiniz o bölümde, insanın sevdiğini yitirse bile içindeki sevgiyle yaşamaya devam edebileceğini anlatan derin bir içsel olgunluk var. Bu, aşkın ötesine geçen bir sadakatin nişanesi gibi.

Son dizedeki

Sessiz sedasız dünyaya gözlerimi kaparım”
ifadesi ise, her ne kadar ölüm gibi görünse de, aslında sevdanın uğruna susarak göze alınan bir veda marşı gibi yankılanıyor.

Şiiriniz, sadece bir ayrılık anlatısı değil;
aynı zamanda bir duruş, bir zarafet ve içsel bir vakarın yansıması.
Kaleminiz dert görmesin.

"Her sözcüğün ruhu vardır; siz onları yüreğinizle dizmişsiniz..."

Saygı ve hayranlıkla,
Peri Feride Özbilge