yüzüme bakıp bakıp durma
arama artık gülen gözlerimi
kapıma gelen bir eskiciye sattım onları dün
bütün geçmiş hatıralarla birlikte
bütün bir maziye karşılık
iki of, iki ah, sekiz damla gözyaşı
ambalajı hiç açılmadık bir pişmanlık verdi bana
sen de bilirsin ki
gülen gözlerim bile bir ömre bedeldi

fotoğraflarımızı koyduğum albüme
birkaç keşke karışmış
onlara hiç dokunmadım
bir koli yaptım sana gönderdim
keşkelerin senin olsun
onlar bana yakışmazlar

terketmeden bu evi
son kez bakmak istedim
birkaç mektup geçti elime
senin yokluğunda
başıma yastık üzerime yorgan yaptığım
bir pirenin izi gözüme çarptı üzerlerinde
son dal sigaramı onlarla yaktım

çıktım sokaklara sonra
yürümeye başladım şuursuzca
bütün bonkörlüğümü çıkartıp cebimden
hatıralara karşılık eskiciden aldığım
iki of, iki ah, sekiz damla gözyaşını
bir solukta tükettim
hepsi bitti
gülen gözlerime verilen pişmanlığı bıraktım
onu tüketmeye kıyamadım
ceketimin iç cebine itinayla yerleştirdim
ne de olsa bu benim ilk pişmanlığım

faydasız olan son pişmanlıkmış ya…! ! !


Galip Sinecikli