Peşimde her şeyden hızlı koşan hastalıklar var
Ne yöne koşsam çarpıyor duvarlar
Adımlarım beni istemeden getiriyor doktorlara
Kahvaltıda yemek olarak ilaç kapsülleri kucağımda

Bir yolculuktan diğer yolculuğa gidiyorum
Bedenim, sırtıma yük oldu indiremiyorum
Her gün bir sonrakini izliyor değiştiremiyorum
Hastane kapılarına kamp kurdum, kurtulamıyorum

Sıra sıra dizilmiş önüme kayıplarım
Parmak sayılarımdan daha fazla rahatsızlıklarım
İğnelerden daha acı vericiydi doktordan duyduklarım
Hastane bahçesinde yazdığım şiirde kaldı,anlatamadıklarım

Bekleyişler içinde geçiyor ömrümün baharı
Bazen umutlu bir haberi bazen ise kara yazıyı
Kendi akıbetime üzülüp ağlayamamak içler acısı
Bir gözyaşı deresinde kayboldu umudun intiharı

Bir çiçek koparacak kadar gücüm kalmadı
Sevda peşine düşmekse hikayelerde kaldı
Bu dünya benden, ben olduğum zamanları çaldı
Her gelen bir şey koparıp, benden hiçbir şey bırakmadı

Kendim olabilmeyi unuttuğum yaşlardayım
Elimde raporlar, bilmiyorum hangi hastane yolundayım
Bir haber bekliyor içimdeki huzursuzluk
Kemirip duruyor etimi, sancılı huysuzluk

Çantamdaki kitaplara ayraç oluyor reçetelerim
İlaç içip kitap okuyarak derman buluyor hücrelerim
Bir şiir satırında kesiliyor ağrılarım ve dertlerim
Sayfaları kapatınca eskiye dönüyor ritüellerim.