Bitmez dediğim hayat, selamsız geldi geçti.
Dost dediğim canlarım, ömrüme değer biçti.
Yâr dediğim can bile, terki diyarı seçti,
Gençliğimi elimden, alıp gitti seneler.
Ne yâr buldum ne yaren böyle bitti seneler.

Mazi içimde yara, her gün daha yakıyor,
Yalnızlık yüreğimde, zaman hızla akıyor.
Dost bildiklerim bile, gayrı düşman çıkıyor,
Gençliğimi elimden alıp gitti seneler.
Ne yâr buldum ne yaren böyle bitti seneler.

Belki de değerini, bilemedim zamanın,
Bağban olup gülünü, derlediğim o anın.
Bir yanım güldü ise, ağladı diğer yanım,
Gençliğimi elimden alıp gitti seneler.
Ne yâr buldum ne yaren böyle bitti seneler.

Uzaklara dalıyor, şimdi yorgun gözlerim,
Kalmamış itibarım, dinlenmiyor sözlerim.
Düz yolda yoruluyor, gidemiyor dizlerim,
Gençliğimi elimden alıp gitti seneler.
Ne yâr buldum ne yaren böyle bitti seneler.

Beni yoldan çıkaran, nefsim düşmanmış meğer,
Sebebi aşk od’una, erken düşmemmiş meğer.
Gönül yaşadığına, şimdi pişmanmış meğer,
Gençliğimi elimden alıp gitti seneler.
Ne yâr buldum ne yaren böyle bitti seneler.

Yürekleri dağlayan, türlü şiirler yazdım,
Bir ahu gibiyidim, öyle salındım gezdim.
Gün akşama eriyor, ben yaşamaktan bezdim,
Gençliğimi elimden alıp gitti seneler.
Ne yâr buldum ne yaren böyle bitti seneler.

...... Meryem Keskin......
.......23.02.2023.......
......7+7.14.hece........