______

...Gün olur, bir gidiş bile büyütür içimizdeki baharı…

Pencereyi açmaya korkuyorum.
Çünkü rüzgâr bile senden bir şey getirir diye
ürküyorum.

Sen gidince
zamanın ipi koptu duvarda,
takvim eski bir suskunluğa döndü.
O günden beri
saatler beni bekliyor.
Ve ben seni.

Sahilde taşlar kadar ağırlaştım,
gözlerimde tuzlu bir geçmiş kabarıyor.
Rüzgârla yan yana büyüttüğüm cümleleri
şimdi tek başıma susuyorum.

İncir dalları göğe doğru uzarken
gövdemde bir yara gibi
büyüyor beklemek.
Kimi zaman rüyalarda
bir ses gibi dönüyorsun,
hiç yüzünü getirmiyorsun.

Bilirim,
bazı gidişler temmuz kadar sıcaktır,
bir yanım hep üşür.
Yazın ortasında,
kış yüklü bir cam gibi
buğulanır içim.

Seninle başıma değen gökyüzü
şimdi alçaldı.
Ve senin adını anmak
bir dua kadar içli,
bir şiir kadar sancılı.

Ben "kal" dedim mi sana hiç,
bilmiyorum.
Gitmeyişini çok hayal ettim.

İşte şimdi
sadece meyveye duran bir dalın ucunda
tutunuyorum hayata.
Adı incir olsun,
seninle dalından kopmuş her şeyin.

Bil ki;
sana sitemim yok.
Yokluğuna hâlâ alışamadım.
Sevmek, sen gidince bitmiyor.
Sadece başka bir dil buluyor kendine…

“Gidişinle başlar,
yüreğin ortasında susarak büyür…”

“Bazen bir meyve değil, bir gidiştir dalından düşen.”

Peri Feride ÖZBİLGE
09.06.2025