Bu sesin geldiği yer,bir kör kuyunun dibi
Gönlümde ki feryadı, susturamadım Leylam
Bağladım dört köşeden beyaz ümüşen gibi
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

Bir hayalin uğruna, bin umut vermek neydi
Bülbülün ömrü soldu güllere nazar değdi
Süleyman bile aşka sonunda boyun eğdi
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

Sokak sokak adını ağyar ettim vallahi
Kendimi hayalimle hünkâr ettim billahi
Sensiz geçen her günü inkâr ettim tillahi
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

Yaralı ceylanımı uzaktan gözlesemde
Kuru çiçekler gibi hep seni izlesemde
Çok özledim çok Leylam, özlemedim desemde
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

Susayınca taş toprak damlayı göl sanırmış
Mecnun gibi gezenler her yeri çöl sanırmış
Aşka düşüp yananlar ateşi gül sanırmış
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

Divanen olup geldim sevda denen kapına
Mecnun Kerem,Tahirmiş rest çekerim topuna
Al yüreğimi bağla Leylam sevda ipine
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

Her gün ağladım her gün için için kanadım
Parça parça kırıldı, hem kolum hem kanadım
Şimdi Mecnuna döndü Haruni denen adım
Gem vurup yüreğimi pusturamadım Leylam
Gönlümde ki feryadı susturamadım Leylam

HARUN Yıldırım