ötünce kart horoz
açılırdı evin kapısı.
dolardı içeri maydonoz
ve mis gibi nane kokusu.

pencere pervazında
menekşe,begonya.
dışarıda,avluda
renk renk ortanca.

gece çardağın altı
toplanma yeri.
çınlatırdı etrafı
cırcırböceği sesleri.

atlı develi hikayeler
anlatırdı büyükler.
dinlerdik sessizce,
ille de kırk haramiler.

otururdu kadınlar
çardağın bir köşesinde.
mis gibi demli çaylar
kahvenin hemen peşinde.

ne güzeldi o yıllar,
saygılı kibar insanlar.
beş-on evlik mahallede
kurulan köklü dostluklar.

ürkek,fakir,tatlı
iyilikseverdiniz hepiniz.
hayat felsefeniz farklı
vurdumduymazdı kiminiz.

en iyi dostumuz televizyon,
sohbetler uykuya daldı.
saygı sevgide erozyon,
komşuluk mâzide kaldı.

kurudu yediveren güller,
çardaktaki hanımeli soldu.
nereye gittiniz bilge komşular,
tüm insanlık sanal oldu.

eski dostlar kızmayın bize.
kaşlarınızı çatıp
öbür dünyadan,
ne olur gülmeyin halimize...

Hüsamettin Günaçtı