Gözyaşında sır dolu, duyguları gizleyen,
Rızân için cefâya, ayan oldum Efendim.
Aciz bir kulum şimdi, her zaman tökezleyen,
Kalbimi sana sunup nurla doldum Efendim.

Söz kalpte filizlenir, dilde bir duman olur,
Hak söylerken susulur, susmayan ziyan olur,
Zehri bal diye içen, her zaman pişman olur,
Hak için boyun eğen, bir dost bildim Efendim.

Mihnetle sınanırken, derman olur bu cânım,
Her adımda artardı, hem ahım, hem figânım,
Kör’le yoldaş olunca, hazan oldu dört yânım,
Sabır - sebat bitince, her an soldum Efendim.

Zulüm doldu dünyamız, sükun olup silindi,
İyilikle özdeştik, şimdi birlik olundu,
Öyle bir zamandır ki, merhamet hep yolundu,
Mazluma her anında, bir dost kaldım Efendim.

Şimdi şu zalim nefsin, hüsrân oldu her yanı,
İyilik mahkum oldu, kötülük kollar anı,
Merhamet bitti bugün, kinle doldu zamânı,
Her zaman secde edip, huzur buldum Efendim.

İşte geldim huzura, bir dilenci ruhuyla,
Kalpde ki, hatâların, boynumdaki mahvıyla,
Şu serazad ruhumun, bitmeyen kusuruyla,
Hep affına sığınıp, aciz kaldım Efendim.

Her şey yerli yerinde, her zaman oldu derman,
Bir tebessüm ederken, bir selâm verdi cânan,
Şimdi kalplerde korku, dillerde bitmez yalan,
Kadere iman eden, garip kuldum Efendim.

Gönül dil-i pâk iken, sorulur hep niyeti,
Nice dostun yanında, giydirmiş kıyâfeti,
Bu çağın sahibinin, menfaatı serveti,
Şeytanları taşlayıp, cürmü sildim Efendim.

...andelip...

andeliplehece.blogstop.com