72
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1877
Okunma
Yönümüzü gurbet ele çevirdin,
Dön gel artık hasretinden öz ağlar.
Yüreğimi ateşlerde kavurdun,
Dön gel artık hasretinden göz ağlar.
Sitemim var dağlar ile taşlara,
Söz geçmiyor didemdeki yaşlara.
Niye koydun bizi kara kışlara,
Dön gel artık hasretinden yaz ağlar.
Sabah olur seni arar gözlerim,
İkidebir seni söyler sözlerim.
Kimselere geçmez artık nazlarım,
Dön gel artık hasretinden naz ağlar.
Geceleri üşüdün mü yalınız?
Hiç kaleme gitmiyor mu eliniz?
Selam vermez oldu gayrı diliniz,
Dön gel artık hasretinden söz ağlar.
Hiç mi özün doğrulmuyor bu yana?
Hal mi kaldı; hallerime dayana,
Sazım bile ötmez oldu cihana,
Dön gel artık hasretinden saz ağlar.
Gurbet elde kalplar başka vuruyor,
Aramıza hasret duvar örüyor.
Ayrılığın sinemizi yarıyor,
Dön gel artık hasretinden köz ağlar.
Ümit Zeki hep zarların yek gelir,
Elaleme sürü sana tek gelir.
Kader torbasından bile yok gelir,
Dön gel artık hasretinden koz ağlar.
Ankara – 30.10.2008
Ümit Zeki SOYUDURU