I

Babasına haber salın
Sulamadığı çiçeği kurudu
Kökünden kopardılar


II

Taramazsan, okşamazsan kızının saçını
Duygusal boşluğu sömüren biri çıkar
Yolar kızının tüm saçını
Eloğlu anlamaz ki
Kızının yürek acısını


III

O sadece okumak istemişti
Ama bir hoca çıktı
Mahvetti her şeyi
Onu mezun etmedi


IV

Şüpheli bir kadın ölümü yok burada
Gizlenen psikolojik bir şiddet var açıkça
Duygusal boşluğu sömüren
Gücü elinde bulunduran bir adamın yaptığı


V

İyiyim, iyiyim, çok iyiyim
Bir ‘iyiyim’ daha yalan çıktı
Ve bir hafız sustu sonsuza kadar


VI

Son günlerim
Son günlerim diyorum
En ummadık anınızda
Kaybolacağım hayatınızdan


VII

Yılmadım denemekten
Üçüncü kez deniyorum
Beni sen astın
Salıncak kur şimdi çocuklarına
Beni astığın iple


VIII

İki gündür yemek yemedim
Şimdi acıktığımı fark ettim
Hayallerim değil ben öldüm
Hem de aç aç öldüm
Daha yirmi bir yaşında


IX

Evet, ben
Senin için hiçbir şey yapmadım,
Yapmadım biliyorum
Sadece iki dünyamı yaktım


X

Hiçbir çiçek olmasın mezarımda
Zaten ben bir çiçeğim
Kıymetini bilmediğiniz
Mezar taşı bile ezmesin bedenimi


XI

194650’dir telefonumun kodu
Ne yaparsanız yapın

Ahmet!
Balığını da al!
Zil zurna sarhoş ol!
Bolca felsefe yap!
Ama asla mezarıma uğrama!


XII

Bu bir aşk hikâyesi değil
Bu açıkça bir istismar
Duygularla oynanan
Tüm dengeleri bozan
Hayalleri öldüren

Bu düpedüz bir saldırı
Sevgisiz büyümüş bir kıza
Açılmış bir savaş

Ve o kız şimdi
Kaybetti bu savaşı tek başına

Seğmenoğlu