0
Yorum
8
Beğeni
4,0
Puan
150
Okunma
Biz gidelim buralardan,
Yoruldu yüreğimiz taş duvarlardan.
Ne umut kaldı sokak lambalarında,
Ne de sabahlar uyanıyor bize.
Bir rüzgar gibi süzülelim sessiz,
Ne harita kalsın elimizde, ne iz.
Düşsün peşimize uzak şehirler,
Adımızı bilmeyen denizler çağırsın.
Bir çiçek bile solmuşken betonda,
Ne diye tutunalım eski dostlara?
Ağacın gölgesi bile tanımaz olmuş,
Gidelim, unutsun bizi bu yok oluş.
Taşralar da olur, rüzgârlı dağlar,
Bir kulübe yeter, birkaç anı,
Gökyüzü şahit olsun yeminimize:
Biz gidelim buralardan,
Hem de hiç dönmemecesine…
Sedat Evren
4.0
100% (1)
