Yüz yıl geçmiş gibi yaşlandı gönlüm,
Umutlar zehir gibi çöktü yine gecemin tenine.
Sana koca bir hayat biçmişken şu biçare gönlüm
Konuşsam kırılır sussam içimde parçalanır giden ömrüm
Oysa.
Bir bahar sabahıydı bende o gözlerin…
Bir bahar rüzgarı olurdu tenimde her gülüşün,
İçimde bin yıldır susan bir şiirdi her sözün.
Bir ömre sığmadı yarım bıraktığın her düşüm.

Ben Cennet sanmıştım dokunduğun yeri
Cennet sandığım o yerde kaybettim kendimi.
Hayalini kursağımda bıraktığın o evin bahçesi
Oraya göm birlikte kurduğumuz hayalleri
Ne mezar taşı, ne çiçek…
Sadece oraya göm beni,
Varlığıma sarılamadığın o yerde,
Kim bilir bir gün yokluğuma sarılırsın belkide.

Bu hikayede ne ben seni yarım bıraktım,
Ne de kalbim sana attı yarım ,
Sen deli serserimdin benim hiç kıyamadığım
Gözlerim bir yad ellere dalıp hasretle ağladığım,
Ben sana her gün cümle cümle aşk yazdım,
Kalbim her saniye sadece sana akarken,
Ben geceye seni anlatırdım... seniii...
O da , sindi tenime zehir gibi..

Bir çift göz uğruna düşmüştüm tuzağına.
Verdiğin umutlar bak kaldı yine soğuk ayazlarda
Oysa ne çok sevmiştim ben seni
Sitemim sana değil, sol yanımı inandırdığın aşka sevgili
içimde bir mezar oldu, söylediğin sözlerin her biri
Canım dedikçe,canım o kadar çok yandıki , içim içime dar
Şimdi toprak kokusu ayaklarımda,
Ben seni Allah a emanet ettim... içimde kalanla ey yar...

Şiir: Gizemce Gizemli Şiirler