voca.ro/11W9sWP1JsBZ


..

’’Elbette sırtımdaki o leş akbabanın da alacağım hakkını söve söve…’’


Sonra …


Sonra ben sokak ortasında kalıyorum
Ne yana baksam aklımdan çıkmıyor işte duyduklarım.
Ve
Yavaşça sesleniyorum aklımın en diplerine..

Dipcik gibi doğrulup yerimden

‘Ulan diyorum ulan…!
piç beynim neyin sarmalı bu
Bu neyin kuruntusu’…
Sonra kendi kendime cevap arıyorum
Sorgular çoğalıyor

Ve
Susuyorum ..sustukça şiirlerin çatısı yıkılıyor
Sanki kılcardamarlarımda dolanan bu kan ,esrik bir satırın elinde lime lime ediliyor…
Ulan..
Ulan diyorum..
Nedir bu hengâme neyin nal sesleri bu öteden duyulan ,neyin!

Şimdi:
“Dizlerini kırıp bir mezar taşının,yüzüme kazılan şu kaderin,
Kederini döküyorum mahremiyetine”

Ve
Ölüler kentine uçuyor sesim
….
-İskender
Kalk iskender!
Yattığın uyku uyku değil
Seni parantez açıp gömdüler..
Kalk iskender!
Yoksun diye küfür yağmıyor

Kalk İskender !
Diline dikilen sözleri de çıkar kabrinden
Parmak uçlarına diktiğin tüm küfürler
Şimdi başkasının anasını kovalıyor..

Benden ölüme ayak uydurmamı bekleme İskender
Benim gölgem bile korkar günaha girmekten
Toprak kokusu siner şiirlere
Bir daha da güldürmez okuyanın yüzünü.

Kalk İskender kalk !
Bu neyin bitmez uykusudur
Nedir doymak bilmediğin bu rüya
Aç gözlerini ve bana bak
Ben ki yollarına gül yapraklarından bir mesaj bıraktım
Uyan ulan uyan!
Uyan İskender uyan
Beklediğin o zaman işte bu zamandır.

Kalkta gör !
kaç zamanı
Kaç haramiyi iz/in de çarmıha gerdiler..

Bakta gör ulan .. !
kalemler ana avrat şaha kalkmış!

b.krc