0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
119
Okunma
Bir Dua Tutar Evreni
Ve insan, en çok kendine yürür.
Yıldızların dili susar bazen,
Bir kalp konuşur, âlemi örter.
Gök, en derin sırrı kalpte taşır,
Bir gözyaşı, bir ömrü yıkar.
Sessizlik, en çok orada konuşur,
Kırılmış aynalarda öz görünür.
Bir niyet düşer karanlığa,
Ve gece, dua ile aydınlanır.
Kim bilir, kaç ömür bekler
Bir “amin”le kaderin yumuşamasını?
Yol uzak değil,
Adım sensin, toprak sensin, yön sen.
Her dönemeçte bir “ben” saklı,
Her durakta bir “biz” yankısı.
Sana senden yakın olanı
Uzakta sanırsın nice zaman.
Oysa bir iç çekiştir bazen
Arz ile arşı birleştiren.
Bir bakışla bin perde kalkar,
Bir susuşla kâinat susar.
Ve anlarsın…
En uzak, içindekidir bazen.
Bir dua tutar evreni,
Ve insan, her seferinde
Yeniden doğar
Kendine yürürken…
28 Mayıs 2025
𝓡𝓪𝓶𝓪𝓴 𝓚𝓪𝓵𝓭𝓲 / Samim İĞDE
5.0
100% (2)
