bildik sabahlara uyanmak
hani sensiz geçen gecenin
peşisıra acelesi varmış gibi
gelen bildik sabahlar

aşk uykuda
eskimiş zamanların küf kokusu
batışına inat bahtın
talihsizliğim ayakta

şimdi birden gidişinle gelen
boşluğumun hayreti şahlanmış
Kapanmamış sevda yaralarından
Sessizce bana bakmakta

külsüz dumansız ateşlerin arasında
zamansız gidişlerin
bu tablo tanıdık
sen gidersin
ben hasret derim adına aşkın

mevsimler gidişine döner
saat ayrılıkta takılı kalır
ne akrep yelkovanı kovalar
ne yelkovan kaçmaya yeltenir

gün gece mevsim ve zaman
hepsi ayrılığı pekiştirir
oturup ezdiğin yolun başına
nihayete erdirir

şimdi aman vermiyor acılar
en çokda sağlığın takılıyor aklıma
sebepsiz ateşlenmelerin
huzursuz kabus dolu gecelerin

senin sabaha koştuğun anların
benim katran yüklü zamanlarım
ve sonra neşeyle güne merhabaların
gecenin sırrı karanlıkla örtüldü
hatırlamazsın söylesemde kızarsın

sabah hiçbirşey bırakmadan gideceksin
yanında gözyaşınla ıslanmış kadına
aşkın rutubetinde geceyi bekleteceksin
gelirken mi terkettin giderken mi benimdin
çengelde asılı kalmış
bir muamma hala aklımda

sorular soru üstünde yükü yüreğimde
gece aşk devriyelerin kapımda
gündüz bitirişlerin otağımda
zaman sonsuz döngüye girdi
sonuç elbette ki anlamsız
inan bu öykü dermansız...