Ahh Leyla ah
Yalnız ölmelerin kadını
Bir şiire gurban gitmiş kalbin
Seni severken öldürmüşler kuzum
Şarabın en içilmiş gözlerinden bıçaklamışlar seni
Mavi saçlı çocukların ellerinde
Uçurmak istediğin bir uçurtmaymış mutluluk
Ama büyümüş çocuk
Ellerin bomboş kalmış karanlıkta
Dökülmüş gözyaşların boncuk boncuk
Şuncacık
Küçücük
Uzatır gibi yapmışsın ellerini boşluğa
Gözlerini koşturmuşlar karanlıklarda
Üstüne düşmüşsün gözyaşlarının
Gözyaşların ellerine damlamış
Kendi kendine ağlamışsın yani
Tam kabullenecekken sucunu
Senin gözyaşını dindirmek istemişler senin
Annene uzatmışsın ipin ucunu
Senin uçurtmanı indirmek istemişler
Gökyüzünden senin

Ahh Leyla ah
Kesik kesik gülmelerin kadını
Zindanlarda esir düşmüş kalbin
Sen ağlarken de güzel gülüyorsun demiş bir şair sana
Hakkını vermiş ya ela gözlerinin hani
Düşmüş ya dizinin dibine bir kaç mecnun
Arzını sunmuş ya güneş saçlarına
Ay ışığına benzemiş ya yüzünün yarısı
Çiğ damlası gibi düşmüş yüzün avuçlarına
Dokunmuş ya kirpiğine gülün sarısı
El gibi
Yol gibi
Uzadıkça uzamış ya gurbetsizlik
Hasretine çalınmış ya birkaç kesik mısra
Yazını kışa çevirmişsin ya bir adamın
Biri susuzluktan ölmüş aşkından
Diğeri ağlama demiş hani
Kıyamam demiş
Huu Allah
Birde gel benden dinle
Gözlerinde parladı içimdeki karanlık
Öyle bir baktın ki Leyla öldüm sandım bir anlık

Ah Leyla ah
Sarışın iklimlerin kadını
Sonbaharda çiçek açmış kalbin
Yaprağın en yeşili çiçeğin en kurumuşu
Kesik parmaklı çocukların, hayalinde unutulmuşu
Denizin en mavisi gökyüzünün en grisi
Tanır mı gözlerini yıldızların en gerisi
Ekmeğin bölünmüşü, Buğdayın en ezilmişi
Teğet geçiyor yüzümden bakışlarının mermisi
Bakışların ıssız mahkumların voltası
Rıhtımına yaklaşmış, Yalnızlığın gemisi
Ey yürek yangınım, yangının tam ortası
Sende hicap buldu sanki annelerin sevgisi
Ey gönlümün doğurduğu
Gözlerin mi gurbetim hangisi?
Ben sana leyla desem
Binlerce kadın var üstüne alınacak
Ben sana leylam diyorum
Çıkmasın hiç kimse yerini dolduracak
Ah Leyla ah
Severken öldürmüşler seni...