Hangi devrin içindeyiz
Nedir bu ihanet çocuklara
Gülen yüzler küsmesin
Asalaklara kurban olmasın
Kimse ölmeyi hak etmiyor
Başka emellerin mutluluğu için!
Hangi ayet indi buna
Niye yazmıyor kitaplar?
Allahın verdiği canı başkası alır diye
Dinlemeyin çocuklar artık bu masalları
Sizler gülmeyi hakediyorsunuz
Çok bilmişlik palavrası, safsatası bilinsin artık
Böyle kurulmadı bu düzen
Böyle teslim etmedi vatanı
Mustafa Kemal Atatürk bizlere
Çekin ellerini çocukların üzerinden
Sattınız savurdunuz bırakmadınız
Yazıktır çocukların geleceklerini kararttınız
Her gün acı ve çile ömürleri kısalttınız
Gün korku ile geçer mi?
Ey vatandaş haydi, fırlat içindeki isyanı
Acımasız zalimlerin üstüne
Feda olsun herşey
Bir çocuğun filizlenen yaşamına
Sevincinin Kırıldığı en derin acı gibi!
Az evvel koşuyordu bir çocuk
Henüz daha doymadı oyununa
Uzandı sere serpe yerlere
Bir el aradı kalkmak için
Aslında çok istemişti oynayarak büyümeyi
Ses çıkarmadınız
Kız evlatların çığlığına sağır oldunuz
Oyun oynama yaşında gelinliği hak bildiniz
Bu feryadı duymadınız
Hiç bir ses gelmez sizden
Acının hüzünlü duyguları
Neden ağıtlara yükselmiyor
Çığlıklar naralar durdurulmuyor
Bir hayvan kadar mı değeri yok çocukların
Yoksa hepimiz mi kaybettik masumiyeti
Susturun inleyen çocukları, sevindirin
İnsanlığa körelmesin yürekleri!
YEŞİLIRMAK