Zamanın perdesinde, görünmez bir iz vardır,
Küllerle örtülürken, kalkıp şenlensek artık.
Köleleşen akıllar, zanneder ki hız vardır,
Bilmeden yıkılırken, bakıp aşınsak artık!

Kalem susmuş kelâmı, satın almış dillerin,
İmanla alay eden kahkahası zillerin,
Gönlü mühürlü çağda, sanma ki biz hürlerin,
Yolu açık kalacak, görüp taşınsak artık!

Eskiler neyle yaşar, yeniler neyle övün,
Bir yanda izzeti var, bir yanda suskun dövün.
Her sabah gözyaşına karışırken hep göğün,
Sevdayı bir tarafa, atıp boşansak artık!

Mabetler susturulmuş, minberde yoktur gezen,
Ne bir ses var göklerde, ne yerde adil düzen.
Hakkı haykıran değil; dalkavukluk hep yazan,
İrâdeyi sırtlara, alıp kuşansak artık!

Bir nesil ekranlarda can verirken her gece,
Köksüz olan soysuzluk, susturulur sadece,
Mazlumun duasında, saklı kalır her hece,
Her harfini hak bilip, yazıp düşünsek artık

...andelip ...