Baharın gelişini, ben seninle anladım
İçindeki çiçekler hiç solmasın olur mu?
Ağrılarım çoğaldı, yokluğunda inledim
Mutluluklar burada son bulmasın olur mu?

Zor günlerin altında, dişimizi sıkalım
Bizi ezip eriten, cendereden çıkalım
Geçmiş geçmişte kaldı, önümüze bakalım
İkimizden birisi saç yolmasın olur mu?

İyi kötü ne varsa derdi ortaya serip
Güneşin doğmasını sabah olmadan görüp
Çeşit çeşit engele, zorluğa göğüs gerip
Seven gönüllerimiz, hiç yılmasın olur mu?

Karşılıklı oturup, sorunları çözelim
Kimseleri takmadan, beraberce gezelim
Fırçalarla tuvale, manzaralar çizelim
Dünya batsa umutlar, hiç ölmesin olur mu?

Ayrık otları bitip, daha da kök salmasın
Kavga niza edip de, tansiyon yükselmesin
Dudakta tebessümler artsın da eksilmesin
Sevinç neşe küpümüz, hiç dolmasın olur mu?

Dertten kederden uzak huzurluca yatalım
Aynı dalda buluşup, aynı dalda ötelim
Belki nazara uğrar, dilimizi tutalım
Bırak düşmanımızı da, dost bilmesin olur mu?

Neyzemî koştururken, yoruldukça yoruldu
Ne kimseyi küstürdü, ne kimseye darıldı
Vuslatın hayaliyle, doyasıya sarıldı
Uğursuzluk çanları hiç çalmasın olur mu?

Necati OCAKCI (Aşık NEYZEMÎ)

Kuşları seyredelim cıvıldayıp uçarken
Kalbimiz aşkla çarpsın günler gelip geçerken
Sen hep bana gülümse, kiraz çiçek açarken
Bütün dertler yok olup hiç kalmasın olur mu?
_____ Şükrü Atay (Türkmenoğlu)