10
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
272
Okunma

[ kalin )
Tarih: 2025
geceyle küs, sabahla kavgalıydım
üçüncü kahvemi içerken
bir zamanlar aşkla yazdığım mısraları yaktım
yangın bile çıkmadı.
herkesin okuduğu bir şey olmak istedim
ama sadece kendi kendime konuştum
göğsüme sıkışan o eski cümle
artık sadece bir pas lekesi
dilimin ucunda bekleyip duran.
defterim küfleniyor
ben ise hâlâ
“beni okusan ne olurdu”
diye soran bir çocuk gibi
zamanın sırtına şiir yapıştırıyorum.
sessizlik:
en kalabalık imla hatası.
Ferdaca
Yazar notu:
Bu şiir, masamın köşesindeki paslı kalemle yazıldı. Mürekkep bitmişti, ama içim doluydu.
5.0
100% (13)