0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
97
Okunma
Geceden karanlık aşırdım
Denizlerden dalga
Hiçbiri senin yokluğun kadar çırılçıplak değildi.
Ay ışığını ellerimde erittim
Bulutlara sarıldım
Ne ay ısıttı içimi
Ne de bulut dindirdi içimdeki fırtınayı
Sevda derler;
Bir adım öte, ama yürünmez
Bir bakış kadar yakın, ama bakılmaz
Sesini duyarım rüzgârın içinde
Kokunu taşır kuruyan yaprak
Bir isminle uyanırım
Ve yine sen yoksun
Canımın içi,
Seninle dolu bir boşluk bu
Ne silebildim
Ne yeniden çizebildim seni…
