7
Yorum
52
Beğeni
4,9
Puan
663
Okunma
Yetim kalan tüm şiirlerim adına.
Güldüğüm tüm resimleri çizen sen miydin?
Sen miydin içimi içine saklayan sevgili?
Yok olacak bütün anılar
Bir bir boşalacak kalbimin odaları
Gözlerim gözlerinden yoksun kalacak belki
Belki pusulası şaşacak gecemin.
Seni yüreğinden yaralayan ne varsa
Özlediğin ve beklediğin tüm güzellikler
Başımın üstünde kasırga olup dönüyor
Dönüyor kalbim kalbinin ekseninde
Kıvranıyor çocuksu bir umut dilimde
Sonra özleminde yanıyor dilim
Yetim kalan tüm şiirlerim adına.
Çölleri göl yapsa da sevgim
Nefes olsa sesin sesime
Savaşlar, barışlar, küsüşler
Savruldum ardından
Silinen sözcükler kadar güçsüz ve toyum
Dalı kırık yağmur
Yuvasını kaybetmiş tebessüm
Minyatür bir ışığım Samanyolu’nda.
Yetim kalan tüm şiirlerim adına.
Tutunduğum ne varsa sana dair
Şehirler ve şiirler .
Sahaflar ve simitçiler
Kimse bilmeden adının adıma ya’saklandığını
Terk ediyorum.
5.0
94% (16)
3.0
6% (1)