Oturdum köşeye, düşündüm şöyle.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.
Rotasız gemi san’ ki, gidiyor böyle.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.

Diller başka söyler, tellerse başka.
Gözler başka bakar, gönüller başka.
Umutlar artık inanın, hayalde düşte.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.

Saygıdan sevgiden, eser kalmadı.
İnsanlık zulümde, gözler görmedi.
Depremden selden, dersin almadı.
Nedir bu dünyanın nedir bu hali.

Ağalar paşalar bak, zevkte sefada.
Çocuklar ağlarken, gözler makamda.
Analarsa ağlarken, zulüm sırada.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.

Baba evlattan, bir haber yaşar.
Evlatsa dünyaya, amaçsız bakar.
Horozlarsa ! artık, zamansız öter.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.

Avare avare bak, dolaşanlar var.
Eli bırak kendisiyle, savaşanlar var.
Katille, caniyle inan, barışanlar var.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.

Anlamak çok zor artık, ahvali hali.
İnsanlıksa ölmüş bak, bozuldu dili.
Kıyametse yakındır, geliyor sonu.
Nedir bu dünyanın, nedir bu hali.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.