Tarla köy arası, mekik dokurduk
Tüp gaz şeker yağ, kuyruk olurduk
Kerpiçten evimiz, mutlu uyurduk
Yaylaya çıkmayı, unutmadım ben !..

İşlerimiz pek çok, hayvan güderdik
Kış günü devrez de, çaya girerdik
Bazlama üstünde, tuz salça yerdik
Depmede ayranı, unutmadım ben !..

Soğuturduk suyu, desti içinde
Herkesin olurdu, çakı belinde
Zor şartlarda bile, moral yerinde
Yedim Kuş ekmeği, unutmadım ben !..

Ayaklarda lastik, urba bin yama
Demez dik yorulup, yeter of ama
Okul tam gündü, ders girmez kafama
Cetvelle sopayı, unutmadım ben !..

Ne telefon vardı, ne bir araba
Doktor yok hastalık, ölümcül veba
Yemeğimiz belli, tarhana çorba
Işıksız günleri, unutmadım ben !..

Elimizde kalbur, tahıl eleriz
Yaba, dirgen otu, patoz ederiz
Gönlümüzün bitmez, çok şey isteriz
At eşşek binmeyi, unutmadım ben !..

Kaza köy arası, koşar ayaklar
Çekilir yapınca, hata kulaklar
Şişerdi sürmekten, döven bacaklar
Kavrulan tenimi, unutmadım ben !..

Kul Ahmed-i der’ki ne günler gördük
Zordu şartlar ama bizler hep güldük
Simdi sevgi saygı aşkı öldürdük
Bilirim aslımı, unutmadım ben !..

(Kul Ahmed-i)
Ahmet Ali Canbaz 2025