Zaman ellerimden su gibi akıp giderken,
sensizliğin rüzgarında titriyor ömür perdesi
her iç çekiş sonuma bir an daha yaklaştırıyor
her aldığım nefes sonuma bir adım daha yakın
ve ben derin bir çukurun içine çekiliyorum...

buz gibi duvarların
düşman gibi bakışlarında
sensizliğimin içinde boğar beni,
"ize sece" vaktinde leyl...
ve bir yıldız düşer
nereye kayıp gittiğini bilmeden
ve ben düşüyorum
nereye serildiğimi bilmeden...

Leyl’im
Anlamıyorsun
Benim sana olan sevdam
Dünyalık değil!
Cismani değil!
Nefsani değil!

Sana talip olmak
ahiret yurdunun firdevsine hayal kurmak
duada bulunmak
belkide bütün ashaba komşu olmak gibi
bir mükafattır...
belki de senin sevdana mashar olmak
bu dünya sürgünün de
bütün sevaplarımın karşılığında sunulan bir haktır...

Ah Leyl’im,
bilmiyorsun.
Kızıl denizi,
kırık bir asa ile ikiye ayıran nebinin
basireti ve cesaretiyle,
firavun zulmünden
Hakka yürür gibi
bütün zulmete isyan eden bir çığlığın
yankılanan sesinden geldim...
Ruhunla duy beni…!

Leyl’im!
bilmiyorsun...
Kelamın kimseye dokunmadığı
ve kimseyi uyanmardığı, günlerin ardından
bir balığın kardında;
ağıtları denize karışırken
bütün pişmalıklarının kahrını çeke çeke,
büyük bir hüznün derdinden yanıp tutuşan
kaçtığı yere bütün azmiyle geri hicret eden
O Yunusun yüreğinde akan kanın
her damlasına bin ömür adayarak
O’nun ellerinden alıp
İman muştularını,
vermeye geldim ellerine...

Ve yine bir bıkkınlığın ardından,
Taift’e taşlanıp,
kendini yeniden Hirada bulur gibi.
bir acıya karışırcasına,
Korkularından sıyrılırcasına,
Cebrailin yumruğu omzuna vurur gibi.
Ve yeniden “ikra” sesiyle irkilir gibi...
Kulaklarında “Künfe Enzir” nidalarıyla
büyük bir ferasetin kapısı açılır gibi;
bir inançla ayağa kalkan o Nebinin,
itikati ile yoğrulup;
“La” diye diye bir haykırışın içinden
şehadet dualarıyla,
gökyüzüne selam durup,
gözlerimde damlaraların zemzemleştiği
bir münacatla,
bir feryadın haseninden,
diyar diyar dolaşıp,
avuçlarından sadece bir yudum su içmeye,
bütün bir ömrün son hayalini
gözlerinde yaşayıp
ukbaya göç etmeye
yüzümde gülümsemelerle
alnından haysiyetle öpmeye
son nefesimi dizlerinde vermeye geldim sana...

Leyl’im...!