Gün geldi ağladığım günlere ağladım. hz. ebubekir
Hüzünlü peri
Hüzünlü peri

ETMEDİM...

Yorum

ETMEDİM...

4

Yorum

31

Beğeni

0,0

Puan

314

Okunma

ETMEDİM...

ETMEDİM...

.........

“Yaramı ‘Hâk’ bilir...”

Ne diz çöktüm zamanın hoyrat dizine,
ne de yüreğimi pazara çıkardım kuru sevdanın tezgâhında.
Almadım ucuz teselliler,
tenha sokaklarda dağıtmadım gururumu.
Bir çınar gibi durdum,
göğsümde çakan fırtınaları içime gömerek.

Bir kadın
Eliyle taşı çatlatan, sesiyle geceyi susturan.
Bir yürek…
Yangın yerinden geçerken gül bırakmayı unutmayan.
Gözlerimde saklıydı suskun ordular,
gökyüzünden çok yıldız,
yerden çok iz gördüm içimde.

Her yıkılışın eşiğinde
bir dua gibi dikildim.
Gölgemden korkanlar oldu,
ama ben gölgemi bile sevgiyle besledim.

Giyinmedim yalanlara,
rengimi değiştirmedim akşam telaşında.
Gittiler…
Omuzlarımı tuta tuta kaçtılar benden.
Bense,
ne bağırdım arkasından,
ne de kalbimi düşürdüm peşlerine.
Topladım kırıkları,
bir mendilin köşesine değil,
ömrün alnına işledim.
Adım: sabır.
Soyadım: seher vakti dua.

Ve şimdi bak:
Yeniden doğuruyorum kendimi
çatlaktan sızan bir gün ışığı gibi.
Omzumda hayatın en ağır yüküyle
Başımda bir kavak serinliği.
Düştüm, yere değil,
kendime.
Ve kalktım,
yere değil,
göğe bakarak.

Çünkü bazı kadınlar
yenilmez değil,
eğilmezdir.

Ve ben...
Ben hâlâ bir tebessümde,
bir çayın buğusunda,
bir çocuğun sesinde
umut gibi bekliyorum.

Beni yıkmak isteyen rüzgâr
önce yönünü şaşırır,
çünkü ben,
diz çöken değil,
toprağa kök salanlardanım.
Benim gövdemden geçmeden
kimse suskunluğu yenemez.

Bir şairin kaleminden değil,
bir annenin duasından doğdum.
Beni anlatan kitap değil,
bir çobanın gözyaşıdır.
Çünkü ben;
bir çiçeği gülümseten yağmurda,
bir yetimin alnını öpen güneşte
kendini bulan kadınım.

Bana "bitti" dediler,
gülümsedim.
Çünkü bilirim,
toprağın “bitti” dediği yerde
ilk filiz baş verir.
Ve içimde bin bahar,
her biri yarım kalmış düşlerin
an be an uyanışıyla
yeşermeye başladı.

Yalnızlığımı giydim zaman zaman,
çünkü kalabalıklar, yüreğin değil, sesin yankısıydı.
Bir sofrada üç tabak, iki sessizlik,
bir de hiç kimsenin fark etmediği gözyaşı...
İşte böyle yazıldı içimin ansiklopedisi.
Sayfalarını kimse çevirmedi,
Ben her kelimesini ezbere bildim.

Topuklarım çatlarken bile dimdik yürüdüm,
Bilirdim,
toprağın ruhu kadının adımlarında saklıdır.
Ve ben hiçbir adımı,
kimsenin ayak izine basarak atmadım.

Kırıldım evet…
Her kırık yerimden bir ışık sızdı.
Zayıflık değil bu,
içimdeki dağın çığlığıydı sadece.
Ben o çığlığı
kimseye duyurmadım,
Tanrı işitti.
Ve işte bu yüzden,
yıkılmadım.

Her gözyaşı bir harf oldu,
her harf bir dua,
ve ben o dualarla ördüm içimin dantellerini.

Ben bir yangının külleri değilim sadece,
ben o yangından çıkan
ve gökyüzüne doğru yürüyen dumandım.
Görmeyen oldu,
duymayan, hatta alay eden.
Ben kendime bir mezar değil,
bir vaha kazdım.
Ve o vahada
kendime su verdim.
Bir kadın,
kendine su verince çiçeklenir.
Ben çiçeklendim.
Ve çiçeklerime dokunan herkes
kokusunda biraz kendi annesini buldu.

Şimdi bana bak:
Bir ağacın gövdesine yaslanmış gibiyim,
dalım kırık belki ama kökümde kudret var.
Ben, gittiği yolun sahibine dua eden
ve döndüğünde onu affedecek kadar yüce bir kadınım.

Yaramı "Hâk" bilir,
şifamı da...
Çünkü ben,
Yaradan’ın sus deyip de susmadığı,
aç deyip de solmayan
kudretli bir kelâm gibi
hayatın orta yerine yazıldım.

Peri Feride ÖZBİLGE

08.05. 2025

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Etmedim... Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Etmedim... şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ETMEDİM... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
cinitas
cinitas, @cinitas
8.5.2025 16:00:59
Ve şimdi bak:
Yeniden doğuruyorum kendimi
çatlaktan sızan bir gün ışığı gibi.
Omzumda hayatın en ağır yüküyle
Başımda bir kavak serinliği.
Düştüm, yere değil,
kendime.
Ve kalktım,
yere değil,
göğe bakarak.

Tebrikler değerli şairem güzel bir şiir okudum sayfanızdan kaleminiz susmasın saygılar sunuyorum
Etkili Yorum
Celil ÇINKIR
Celil ÇINKIR, @celilcinkir
8.5.2025 00:51:20
Peri Feride Özbilge'nin şiirinde, kadın, yalnızca biyolojik bir varlık değil, aynı zamanda toplumu şekillendiren ve hayatın her anında iz bırakan bir güç olarak karşımıza çıkar.

Şiirindeki derinlikte, kadının sabrı, gücü ve direnci, adeta içsel bir kudretle birleşir. Neşet Ertaş’ın "Kadınlar insandır, erkekler de insanoğlu" sözündeki gibi, kadın insan olmanın özüdür. Bu, kadının sadece bir canlı türü olmanın ötesinde, yaşamı anlamlandıran temel bir güç olduğunu vurgular. Şairin "Yaramı Hâk bilir" dizesinde olduğu gibi, kadınlar yaşadıkları acıları, sevinçleri ve düşüşleriyle bir bütün olarak kendilerini bulurlar. Her acı, onlara güç verir, her kırıklık ise içsel ışıkların sızmasına neden olur. Bu bakış açısı, kadının direncini ve manevi gücünü anlamamıza yardımcı olur.

Kadın, yalnızca biyolojik değil, manevi bir öğretendir. Hz. Peygamber’in "Cennet annelerin ayakları altındadır" hadisi de kadınların toplumsal ve bireysel hayatımızdaki kutsal yerini pekiştirir. Kadın, bazen gökyüzünden daha fazla yıldız görür, bazen yerden daha fazla iz bırakır. İşte şiirindeki bu derinlik, kadının içsel gücünü ve toplumsal rolünü yansıtır.

Şiirle ilgili bir diğer önemli noktayı ise etimolojik açıdan ele alabiliriz. Öğretmen kelimesinin kökeni "ök" türündedir, ki bu "ana" anlamına gelir. "Ökretmek" ise analık etmek, yani yavrusunu yetiştirmek ve eğitmek demektir. Bu etimolojik köken, kadının eğitimci rolünü ve anneliğin içsel güç taşıyan tarafını daha iyi anlamamıza yardımcı olur. Kadın, her zaman öğretendir. Onun öğretisi sadece bilgi aktarmak değil, aynı zamanda sevgi, değerler ve yaşamı büyütmektir. "Öksüz" kelimesi de aslında bu temelden gelir; analık ve eğitimde eksiklik olduğu zaman, bir eksiklik doğar, bir boşluk ortaya çıkar. Kadın, hem analık görevini hem de eğitim rolünü üstlenerek, toplumun gelişimine katkı sağlar.

Şiirde, kadın her yıkılışın ardından yeniden doğar. "Düşmeden yükselemezsin" diyen Jung’un sözünü hatırlayarak, kadının her düşüşü aslında bir yeniden doğuşa dönüşür. Peri Feride Özbilge, kadının gücünü anlatırken sadece fiziksel değil, ruhsal direncine de dikkat çeker. Kadın, içindeki ışığı çevresine yayar ve her "bitti" dediklerinde, yeniden filizlenir. Tıpkı Audre Lorde’un "Güçlü bir kadın her şeyin ötesinde bir ışık yayar" sözündeki gibi, kadın ışığıyla çevresindeki her şeyin rengini değiştirir.

Son olarak, Peri Feride Özbilge'nin şiirindeki kadın, toprağa kök salan, yıkılmayan bir direnişin simgesidir. "Yaramı Hâk bilir" dizesinde, kadının yaşadığı acıları Tanrı’nın bildiği ve şifasını da yine Tanrı’dan bulduğu vurgulanır. Kadın, her şeyin sonu gibi görünen bir anda, aslında yeniden doğar ve her acıdan sonra büyüyüp gelişir. Bu da, kadının ve anneliğin ne kadar kutsal ve önemli olduğunu bir kez daha hatırlatır. Anneler Günü’nde, annelik ve kadınlık sadece kutlanmaz, aynı zamanda bu kutsal görevin toplumsal bir sorumluluk ve değer olarak ne kadar kıymetli olduğu bir kez daha vurgulanır.

Bu Anneler Günü'nde, yaşayan annelerimizin emekleri ve fedakarlıkları için minnettar olalım. Onlar, hayatımıza ışık tutan, yol gösteren ve her zaman yanımızda olan rehberlerimizdir. Ölen annelerimizi de rahmetle anarak, onların ruhlarına dualar gönderelim. Onlar, her zaman kalbimizde ve hatıralarımızda yaşamaya devam edecektir. Ve anne adaylarına da en içten dileklerimizi sunalım; onların da bu yolculukta sağlıkla ve huzurla ilerlemesini temenni edelim. Çünkü annelik, insanlığın en kutsal görevlerinden biridir ve her kadının içinde barındırdığı bu öz, tüm insanlık için bir kaynaktır.

Yazın dünyasında yol arkadaşın Delibal Celil ÇINKIR
Etkili Yorum
Ahmet Erdem60
Ahmet Erdem60, @ahmeterdem60
8.5.2025 00:44:03
İnsanoğlu taştan daha dayanıklı bu kadar müstünsanücadeleye insandan başka hiç kimse dayanamaz.

r her şeyi ile harika, imgeler bakir dizler orijinal tama insanüstü mücadelesi ve çok güçlü bir şiir

Tebrik ederim

ASIKLUZUMSUZ
ASIKLUZUMSUZ, @asikluzumsuz
8.5.2025 00:05:13
Merhaba değerli kalem
Güzel bakan, güzel görür, güzel düşünür ve güzel yazar
Kutluyorum yazdıran yüreğini ve eserini
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL