3
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
447
Okunma
Bir zamanlar, ışığın olmadığı bir bahçede,
Gölgesiz ağaçlar rüzgarla fısıldar,
Kökleri, toprağın derinliklerinde kaybolur,
Ve her yaprak, bilinmeyen bir dilek tutar.
Güvercinler, kanatsız uçan yıldızlardır,
Gözleri, gökyüzünün sırrını taşır,
Ve her bakış, bir zamanın yankısıdır,
Bir anın kaybolan hatırasıdır.
Bir çiçek açar, ama rengi bilinmez,
Bir melodi çalar, ama sesi duyulmaz,
Ve her adım, bir yolculuğun başlangıcıdır,
Bir varlığın kaybolan izidir.
Işıksız bahçede, zaman durur,
Ve her şey, bir hayalin parçasıdır,
Bir düş, bir umut, bir arayıştır,
Ve her şey, bir anlamın peşindedir.
Ferdaca
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz