10
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
432
Okunma

Okurken belki bir çocukluk sesi yankılanır zihninizde, belki eski bir dostun gülümsemesi belirir satır aralarında. Şimdi, bu atlasın sayfalarını aralamaya ve kalbinizin pusulasıyla yol almaya hazır olun…
Açtım içimin tozlu atlasını,
Sayfalar kırık, yollar eğri büğrü.
Bir çocukluk sesi çınladı uzaktan,
Gölgesini sürüyen eski bir türkü.
Bir köşede annem, dua eder gibi,
Bir köşede dostlar—gülüşleri solmuş.
Sokaklar suskun, rüzgârda eski taş,
Ayak izlerim bile hayâle dolmuş.
Her sayfa başka bir iklimin aynası,
Gözyaşıyla çizilmiş coğrafyalar.
Bir avuç gül, bir mektup, bir vedâ
Ve yarım kalmış nice masallar…
Kalbim, pusulası şaşmış bir seyyah;
Hatıralar yön verir adımlarına.
Ne zamana döner, ne unutur beni—
Atlasımda hâlâ senin adın var.
5.0
100% (12)