7
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
307
Okunma
Konuşmaz artık harfler dudaklarımda,
Bir suskunluk örter geceyi usulca.
Sanki Levh-i Mahfûz’dan düşen bir sırla,
Yüreğin en içli, en kırık mektubunda.
Bir bakış, bin kelimenin yerini alır,
Bir sükût, dağları yerinden oynatır.
Melekler dinlerken gönlümün ezanını,
Aşkın cümlesi gözlerimizde durur.
Alfabe dediğin bazen bir bakış,
Bazen iç çekişte yankılanan sır.
Bir hece iner gönlüme Hû deyince,
Gecenin rüyası gibi silik, silik...
Gönlümde taşırım eski bir lügat,
İnmiş yüreğime vakitsiz bir dua.
Bir âlemin aynası olur her harf,
Sûkûtta tecellî eder bazen Hûda
5.0
100% (12)