0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
174
Okunma
Sonrasında, unuttuk galiba kalbin attığı köşeleri,
Hırs ve öfkeyle,
Kötü tütün içiren devranla kol kola,
Avuttuk birbirimizi,
Üşürken dudaklarımız,
Üşürken gözyaşlarından yataklarımız,
Üstümüzden geçen onca seneye rağmen,
Bize bir türlü uğramayan sevginin,
Koca bir sarayı vardı kucaklarımızda,
Âşık olup kavuşamadıklarımızın sesleri kulaklarımızda,
Böylesine çirkin örselenmekle;
Kul hakkımız vardı aslında,
Bir türlü kaderin ödemediği borç!
Dünya öylesine zalim bir düzene oturmuş, keyif çatıyor,
Ve bize,
Çerçöplü bir tütünü layık görüyor puşt!
