ASYANIN HÜZÜNLÜ DÜNYASI

Omuzlarından aşağıya,
İndirmeyen bir babanın kızı.
Belki de fazla sevildiği
İçin hayat artık, ona ödeşme zamanı Diyerek bu sevgiyi, karşılığı
Olmayan gönül sızısını vermişti.

Sağ yanı beyaz bir dünya,
Sol yanı siyah bir rüyaydı
Hiç uyanmak istemeyeceği, bir rüya.
İçine yayılan puslu hava
Omuzlarında, Hissettiği bu yükü
Daha da
ağırlaştırıyordu.
Yıkılmazdı ama.
Daha doğrusu yıkılmamalıydı.
Sevmekten, vazgeçmeyen oydu sonuçta.

Aslında nasıl bu hale geldiği
Konusunda pek bir fikri yoktu.
O fazla deli dolu bir kızdı.
Ağız dolusu gülüşleri,
kahkahaları vardı Onun
Her yerde gülecek
bir şey bulabilirdi mesela.
Karamsar insanları sevmezdi,
Enerjisi Yüksek insanlara ise bayılırdı.
Ama şuan sevmediği o insanlar gibiydi.
Hatta onlardan da beter.
En yakın arkadaşları, göz yaşları
Ve melankolik şarkı listesiydi.
Yine de dudaklarına kalkanlarını yerleştirip gülümsüyordu.

Kısacası kendini kamufle etmeyi çok iyi biliyordu.
Gözleri düşünceleriyle beraber oturduğu uçurumdan aşağıya odaklanmışken, yanı başında
Alınıp verilen sert nefeslerle mavi harelerine tekrar can gelmiş gibi silkeledi bedenini.
Dudaklarında beliren acı tebessümüyle
Başını geri yaslayarak, gözlerini kapattı. Hissediyordu. Acısını yaşıyor gibi hissediyordu hemde.

Kalbinin hızlanan ritimlerinden anlayabiliyordu bunu.
“Kara?” siyah yelelerini savurarak,
Sokuldu yanına onun kederini anlayarak. Tembel sesi yanı
Basında ki dostunu daha da
Kızdırmıştı sanki, biliyordu
ASYA onun başını okşadı
Ve yüzünde maskesi yürüdü öylece..

(Cangülüm) saat 21:13 Trh:25/04/25
Nebahat Kılakay