Eyvallah güzel şiirdi..

Dayanabilir isen bu dizelere eğil,
Benim hazmedeceğim gibi bir hüzün değil; diyerek tebrik ediyorum.

Cemre Yaman Hanım merhaba.

Öncelikle itiraf etmeliyim ki Türk şiir dünyası bir orman ise siz bu ormanın içerisinde yazdığınız şiirlerle çiçekleri yaprakları gövdesi dalları meyvesiyle gerçekten bambaşka bir ağaçsınız.

Nevi şahsınıza münhasır bir şiir anlayışınız kurgulama ve işleme tekniğiniz betimleme sanatımız var.

Şair şiir yazarken edebi sanatları düşünmez acaba hangi sanatı kullansam gibi bir kaygıya girmez. Edebi sanatlar yönünden baktığımızda şiirinizde kullanmadığınız sanat yok gibi.

Şiirinizi giriş gelişme ve sonuç bölümü olarak 3 kategoride değerlendireceğim

Kalem aldığınız ıve bizlerle paylaştığınız “Eyvallah” şiiri, bireysel bir kırılma noktasından doğan içsel bir yolculuğun kapısını aralıyor.

Şair, okuru doğrudan hem şiirin hem de kendi kalbinin içine davet ediyor; sitemle yoğrulmuş bir iç dökümle şiiri yazmaya başlıyor

Gelişme bölümü değerlendirmesi:
Şiirin gelişme bölümünde duygu yoğunluğu artmış, Hayal kırıklıkları, güvensizlikler ve yalnızlıklar metaforlarla ve içsel tekrarlarla betimlenmiş. “İçimdeki çocuğu öldürenler” gibi imgeler şiire dramatik bir derinlik kazandırmış. Şiir, bireysel acının evrensel bir dile dönüşmesini sağlamış.

Sonuç:
Şiir, kabulleniş ve direniş arasında gidip gelen bir “eyvallah”la son bulmuş. Şair, acıların ardından güçlenmiş bir benlik inşa etmiş. Şiirin kapanışı, bir vedadan çok, bir yeniden doğuş bildirisi gibi olmuş.

Cemre Yaman’ın Şiirlerinde Belirgin edebi Sanatlar ve Anlatım Yöntemleri

1. Tezat (Zıtlık) Sanatı

“Gülümsedi yüreğim, gülmeyen yüreğime”
“Yüreğimle konuştum, aklımla sustum”

Bu dizelerde şair, duygu ile akıl, gülümseyenle gülmeyen, konuşmakla susmak gibi zıtlıkları özellikle kullanarak duygusal gelgitleri vurguluyor. Cemre Yaman’ın şiir dünyasında tezat, içsel çatışmanın hem göstergesi hem de şiirin duygusal derinliğini oluşturan temel unsurlardan biridir.

2. Kişileştirme ve İç Konuşma

“Yüreğimle konuştum”
“İçimdeki çocukla göz göze geldik”

Bu dizelerde hem kişileştirme hem de iç konuşma vardır. Cemile Yaman, soyut kavramları (yürek, çocuk, zaman) sanki birer varlıkmış gibi konuşturur. Şiirlerinde sıkça karşımıza çıkan bu yöntem, içe dönük temaların canlanmasını sağlar.

3. Telmih (Gönderme)

“Çekip gitmeliydi çocuk, çok geç kalmıştı büyümeye”

Bu dizede doğrudan bir tarihsel ya da kültürel gönderme yok gibi görünse de, “büyüyemeyen iç çocuk” teması bir kuşağın ortak duygusuna, hatta toplumun duygusal travmalarına gönderme yapar. Bu da dolaylı bir telmih sayılabilir. Cemile Yaman, bireysel imgelerle kollektif ruh haline telmihte bulunur.

4. Aliterasyon ve Asonans (Ses Tekrarı)

“Gülüşler yük olurmuş heybesine duygunun”

Burada hem “g” sesi hem de “ü/u” sesi tekrar ederek ses ritmini oluşturur. Bu, şiirin yalnız anlamla değil, sesle de duygu aktarmasına izin verir. Cemile Yaman şiirlerinde bu tarz gizli ritimler ve ses oyunları sık sık görülür ama gösteriş için değil, anlamı güçlendirmek için kullanılır.

5. Mecazlar ve Semboller

“Heybesine gülüşler yükledi”
“İçimdeki çocukla göz göze geldik”
“Yüreğimle konuştum”

Bu dizelerde görülen soyutlamalar şairin mecazlarla düşündüğünü gösterir. Özellikle:

Heybe: Geçmişin, yaşanmışlıkların yükü

İç çocuk: Masumiyet, saf sevgi, bastırılmış duygular

Yürekle konuşmak: Gerçek benlikle temas kurmak
Bu semboller, şiirin düşünce katmanlarını oluşturur.

6. İroni (İnce Alay)

“Düşleriyle avutulan nice düşkün var”

Bu dizede şair, hayal kurmanın pasifliğine karşı bir ironi üretir. "Avutulmak" kelimesi, burada hayal kurmanın bir kaçış olduğuna dair hafif bir alay taşır. Cemre Yaman, yoğun ironiye başvurmaz ama duygusal farkındalıkla örülü ince dokunuşlar yapar.

7. Eksiltili Cümle ve Suskunluk Sanatı

“Ve göz göze geldik...
Büyümüşüz...
Ama yarım kalmışız...”

Burada eksiltili cümleler, şiirin “söylememeyi” seçtiği yerlerde kendini gösterir. Bu da Cemile Yaman’ın şiirsel yöntemlerinden biridir. Okurun zihninde boşluk bırakmak, eksikliği tamamlatmak.

8. İç İroni ile Öz Eleştiri

“Aklımla susuyorum artık”
Bu dize bir kırılmanın, belki de hayal kırıklığının şiiridir. Duyguyla değil, akılla hareket etmeye çalışmak, aynı zamanda duygulara küçük bir sitemi de içinde taşır. Bu tür öz eleştiriler, Cemile Yaman’ın şiirlerinde karakteristik bir olgunluk ve kendine yönelme gösterir.

Sonuç: Sessizliğin İçindeki Sanat

Cemre Yaman’ın şiiri, bir nevi “sessizliğin şiiri”dir. Bağırmaz, dövünmez; yavaşça anlatır, çok şey hissettirir. Edebi sanatları şiirin önüne koymaz; ama onları ustalıkla dizelerin içine örer. Şiirlerinde asla teknik gösteriş yoktur

Duyguya hizmet eden sanatlar vardır

Okurun kendi iç sesine dokunacak bir sadelik bulunur

Daha ne olsun diline yüreğine sağlık

Saygılarımla Delibal

Celil ÇINKIR tarafından 25.4.2025 21:30:54 zamanında düzenlenmiştir.

Duygular değil midir şairi dillendiren
Kutluyorum değerli dostu ve bu güzel eserini
Gönlün abat olsun, tüm şiirlerim mükemmel ve de benzersiz olsun
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal